Over mij
(foto : Jan De Meue)
|
Ik ben Els ! Getrouwd met een echte superman, met wie ik twee leuke, creatieve en opgewekte dochters heb én ik heb Multiple Sclerose. Een ziekte die bij veel mensen een reactie als 'oei' en 'goh wat erg' teweegbrengen, waarna er meestal een ietwat ongemakkelijke stilte volgt. En omdat ik het nogal moeilijk heb met stiltes (ik ben een echte babbelkous), begin ik dan volop te vertellen hoe ik met mijn ziekte omga en dat ik ondanks alles positief in het leven sta, op zoek ga naar avontuur en zoveel mogelijk wil genieten van alle mooie momenten die ik meemaak. Natuurlijk heb ik ook mijn moeilijke momenten en zou ik eens heel luid willen roepen 'Waarom moet mij dit overkomen ? Waarom ik ?' Maar hoogst waarschijnlijk zal niemand mij een antwoord geven op die vraag, het heeft dus geen enkele zin die vraag nog te stellen. Sinds kort heb ik een aantal hobby's terug van onder het stof gehaald. Tekenen, schilderen, een beetje prutsen met lijm, schaar en papier... Ik kan er zo intens in opgaan, waardoor ik soms wel eens vergeet dat er ook nog huishoudelijk taken moeten gedaan worden. En wanneer de weersomstandigheden het toelaten, dan ga ik naar buiten. Even een frisse neus halen, lekker uitwaaien en aan niets moeten denken. Genieten van de stilte, de rust en één zijn met de natuur..... |
Mijn pop up brein ? |
In december 2010 ben ik begonnen aan een nieuw leven. Toen kreeg ik te horen dat er kleine witte stipjes in mijn hoofd zitten, die voor heel vervelende kortsluitingen kunnen zorgen. Stoorzenders, net als pop ups in de computerwereld. Terwijl je iets opzoekt op Google, verschijnt er plots zo'n vervelend venstertje met reclame of informatie waar je eigenlijk niet om gevraagd hebt. En hoe meer je blijft zoeken, hoe meer venstertjes er verschijnen. Tot je computer er uiteindelijke de brui aan geeft en verdere dienst weigert. In het slechtste geval moet je dan eens 'ctrl-alt-delete' doen en dan start de computer gewoon weer op.
Helaas bestaat er voor de pop-ups in mijn brein geen crt-alt-delete knop. Ze verschijnen op de meest onmogelijke momenten en zorgen voor heel veel storing. En toch blijf ik ondanks alles genieten en durf ik zelfs zeggen dat die kleine witte vlekjes in mijn brein ook wel eens voor briljante ideeën zorgen. Ideeën waarmee ik iets wil doen en die ervoor zorgen dat ik blijf geloven in een toekomst. Een toekomst mét witte vlekjes, maar ook met nog zoveel mogelijkheden. Zolang ik daar zelf maar blijf in geloven. Begin december 2014 kon ik iets schrappen van mijn bucket list : 'zelf een boek schrijven'. Nooit gedacht dat het mij zou lukken en dat ik het ook nog zou publiceren. Maar dankzij de hulp van Rotary Club Gent en MS liga Vlaanderen, kan ik met trots mijn eigen boek voorstellen. Meer info over het boek kan je vinden bij het item 'Mijn boek' (klinkt logisch niet ?) En omdat ik zoveel leuke reacties krijg over mijn boek en ik zelfs verneem dat het niet alleen gelezen wordt door lotgenoten, maar ook door mensen die helemaal niet ziek zijn, ben ik nog een stapje verder gegaan....Een blog maken ! Waarmee ik hoop om niet alleen lotgenoten een hart onder de riem te steken en hen te motiveren om te blijven geloven in die dingen die wel nog kunnen, maar ook de 'gezonde' medemens wil aanzetten om gelukkig te leven. Een toast voor mezelf ! Omdat ik erin geslaagd ben om helemaal in mijn eentje (oké ik kreeg heel af en toe wel wat hulp en advies van mijn lieve dochters) iets nieuws te verwezenlijken....Hierdoor kan ik alweer iets schrappen van mijn bucketlist, namelijk 'doe eens iets geks' :) |
