 | Ziekte en (chronische) pijn aanvaarden is een persoonlijk proces en niet eenvoudig. Het is vaak een proces van vallen en opstaan. Sinds ik mijn diagnose kreeg, heb ik me voorgenomen om goed om te gaan met mijn ziekte door een rustig, stressvrij leven te leiden. Maar soms is het alsof alles tegelijk lijkt te komen en voordat je het ene probleem hebt opgelost, dient het andere zich alweer aan. Herken je ook dat gevoel van : kan niets nu eens gewoon normaal verlopen in mijn leven ? En loopt er in het leven van andere mensen ook zo vaak, zoveel mis ? En hoe gaan zij hier dan mee om ? Dit klinkt misschien erg negatief, toch is het vreemd genoeg zo dat accepteren van het bovenstaande je zal helpen met de tegenslagen die het leven uitdeelt en dat je uiteindelijk toch een soort rust kan vinden bij alles wat er gebeurt. |
Ik herinner mij nog een gesprek met mijn neurologe, waarbij ze aangaf dat er heel veel zaken voorspelbaar zijn in je leven (je moet 's ochtends opstaan, voor het ontbijt zorgen en gaan werken...), maar dat het vooral de onvoorspelbare situaties zijn die voor een extra belasting zorgen in iemands leven. Ziekte, een ongeval, een conflict met iemand waarvoor je niet meteen een oplossing vindt... Het zijn net die onvoorspelbare situaties die je leven wat uit balans kunnen brengen, ervoor zorgen dat je begint te piekeren en je het gevoel geven dat alles uitzichtloos is. Dergelijke situaties kunnen ervoor zorgen dat je uiteindelijk nog zieker en depressief wordt. Het is belangrijk om ook met deze situaties te leren omgaan en het een plaats te geven in je leven.
Ik besloot voor mezelf eens op te lijsten welke zaken er bij mij voor zorgen dat ik ondanks alles toch blijf geloven in mezelf. En hoe ik ertoe gekomen ben om nieuwe uitdagingen aan te gaan en te leren leven met mijn ziek-zijn...
'Think out of the box' : Koppig heb ik lang volgehouden dat er altijd een goede en verkeerde manier was om de dingen te doen. Sinds ik het principe 'out of the box' denken heb omarmd, is mijn leven echter veel leuker geworden. Ik denk niet langer of ik het zal kunnen, maar hoe ik het zal gaan aanpakken om mijn doel te bereiken. vb. vroeger dacht ik dat het schrijven van een boek altijd wel een droom zou blijven en alleen was weggelegd voor de échte schrijvers zoals Bart Moeyaert of Saskia De Coster. Ik dacht dat niemand zat te wachten op datgene wat ik schrijf. Ik ging op zoek naar manieren om mijn droom te verwezenlijken. En intussen heb ik toch al een mooie oplage verkocht van mijn eigen boek. Mensen die mijn boek gelezen hebben, waren lovend en lieten weten dat het lezen van mijn boek hen terug moed gaf. Het heeft ervoor gezorgd dat ik meer zelfvertrouwen kreeg. Iets waar ik best wel trots op ben ! Durf eens buiten de lijntjes te kleuren en je zal merken dat hierdoor hele leuke dingen kunnen ontstaan.
Probeer elke dag naar buiten te gaan. Verandering van omgeving kan je stemming ook verbeteren : Als ik in een rotstemming ben, helpt het wanneer ik eens naar buiten ga. Ook al zit ik maar 15 minuutjes in de tuin. Dan nog voel ik mij tot rust komen. Heb je geen tuin, probeer dan eens een klein blokje om te wandelen. Ook al is het slecht weer, een korte wandeling kan wonderen doen. Verandering van omgeving kan je humeur echt verbeteren. Het is vaak zo dat ik tijdens het wandelen zelfs iets leuks bedenk om te gaan doen wanneer ik terug naar binnen ga. Wanneer ik in een slecht humeur ben, heb ik niet altijd evenveel zin om überhaupt naar buiten te gaan of te bewegen. Maar eens ik de stap gezet heb, blijkt het uiteindelijk toch de moeite waard.
Luister naar je lichaam : Als je lichaam vertelt dat een korte wandeling in de buurt je goed zal doen, maak die wandeling. Als je lichaam aangeeft dat het bezoek lang genoeg is gebleven en je aan rust toe bent, vind een manier om een einde te maken aan het bezoek. Geef duidelijk aan wat je lichaam wel of niet aankan, aan mensen uit je omgeving. Op die manier zal je ook begrip krijgen, wanneer het even minder goed gaat. Vroeger luisterde ik bijna nooit naar mijn lichaam, nu doe ik dat voortdurend. Ben ik moe, dan neem ik een korte 'powernap'. Voel ik me goed, dan trek ik de loopschoenen aan om een eindje te lopen. Geeft het lichaam aan dat een avondje uit me teveel zal belasten, dan ga ik op zoek naar een alternatief of blijf ik gezellig thuis met mijn superman en kids.
Kies zelf welke behandelingen je wil proberen : Ik krijg vaak suggesties voor behandelingen voor mijn gezondheidsproblemen. Ik besef dat die mensen het goed bedoelen, maar het is soms een beetje teveel. Wat voor de een werkt, werk daarom niet voor iemand anders. Daar komt nog bij dat je veel alternatieve therapieën zelf moet betalen en dat kan ik mij niet altijd permitteren. Vroeger ging ik op veel van deze adviezen in en maakte ik een afspraak. Inmiddels ben ik kritischer geworden en kies ik zelf wat ik wil uitproberen. Sporten (onder begeleiding van een kinesist) en mindfulness en meditatie werken heel goed bij mij. Ik kom hierdoor tot rust, kan mijn gedachten hierdoor ordenen en nadien voel ik mij terug sterker om alle tegenslagen die op me afkomen een plaats te geven. Ook schrijven werkt bij mij heel therapeutisch. Niet alleen wanneer ik me niet goed voel, ook de leuke momenten hou ik bij en schrijf ik neer. Wanneer het even minder goed ga, neem ik mijn schriftje met positieve teksten bij de hand. Op zulke momenten besef ik dat er ook nog zoveel mooie momenten zijn in het leven. Om de pijn onder controle te houden, neem ik medicatie. Het helpt mij om op een comfortabele manier door het leven te gaan. Ik weet dat niet iedereen gelooft in de medicamenteuze behandelingen voor personen met MS. Maar ik heb het gevoel dat het werkt, dus zet ik ook mijn medicamenteuze behandeling verder. Ik heb een mooi evenwicht gevonden tussen een behandeling met medicatie en rust vinden door middel van meditatie, yoga en mindfulness.
Plan vooruit : Als ik in een lastige situatie terecht kom, doordat ik de dingen niet vooraf heb gepland, levert me dat een hoop extra stress op. Daarom plan ik nu zoveel mogelijk vooruit. Nee, dat vind ik niet altijd leuk, maar het zorgt ervoor dat ik mij geen terugval op de hals haal. Ik verdeel het schoonmaken van de keuken en de leefruimte bijvoorbeeld over vier dagen, ik verdeel alle klusjes nog eens in kleine taakjes, zodat mijn lichaam het aankan. Ik geef mezelf al een duidelijke eindtijd wanneer ik bij iemand op bezoek ga, zodat het niet langer duurt dan ik zelf aankan. Oké, hierdoor ben ik misschien een stuk spontaniteit verloren in mijn leven. Maar dat is nu eenmaal een noodzakelijke 'bijwerking' van chronisch ziek zijn. Je moet gewoon met zoveel meer zaken rekening houden, om nog te kunnen genieten van kleine en grote dingen.
Behoud een 'probeer'-geest : Op sommige dagen voel ik me echt niet goed en dan denk ik bij mezelf....Ik kan alleen maar mijn best doen : proberen om uit bed te komen, proberen om niet te klagen tegen anderen, proberen om te genieten van korte pauzes tussen de pijn en de ziekte, proberen om te lachen ondanks de pijn, proberen om wakker te blijven ondanks de vermoeidheid, blijven proberen....En als al dat 'geprobeer' niet meer gaat, kan ik het opnieuw proberen :)
Laat vervelende gevoelens toe. Ze horen er nu eenmaal bij : Vecht niet tegen het niet willen voelen van wat er nu eenmaal is. Hoe langer je dit blijft doen, hoe meer last je er uiteindelijk zal van hebben. Vervelende gevoelens zijn normaal, net als prettige emoties zoals blijdschap. Leer te surfen op je emoties, op en neer, op het ritme van wat er binnenin jou allemaal gebeurt en wat je allemaal als mens ervaart. Het is oké en het mag er zijn, wat je ook voelt, hoe je je ook voelt op dit moment. Probeer ook te praten over je gevoelens, met je partner, kinderen, vrienden....
Leer flexibel omgaan met wat het leven op je pad brengt : Leer omgaan met zowel de leuke als de vervelende dingen waarmee je in het dagelijks leven te maken krijgt. Ga eens na wat je écht belangrijk vindt in het leven, wat je leven zin geeft en welke doelen en ambities er diep vanbinnen zitten. Probeer los te komen van het idee van wat je beperkt om bepaalde zaken aan te pakken, maar kijk vooral vanuit het perspectief wat wel nog mogelijk is ondanks je beperkingen. Blijf geloven in jezelf ! En durf te leven ! Vul je leven in met je persoonlijke kleur. Niemand anders kan dit in jouw plaats doen, zelf weet je diep vanbinnen wel wat goed voor je is. Durf hiernaar te luisteren.
Heb je zelf nog tips ? Laat het me zeker weten ! Ik ben altijd bereid om nieuwe dingen uit te proberen :)
Ik besloot voor mezelf eens op te lijsten welke zaken er bij mij voor zorgen dat ik ondanks alles toch blijf geloven in mezelf. En hoe ik ertoe gekomen ben om nieuwe uitdagingen aan te gaan en te leren leven met mijn ziek-zijn...
'Think out of the box' : Koppig heb ik lang volgehouden dat er altijd een goede en verkeerde manier was om de dingen te doen. Sinds ik het principe 'out of the box' denken heb omarmd, is mijn leven echter veel leuker geworden. Ik denk niet langer of ik het zal kunnen, maar hoe ik het zal gaan aanpakken om mijn doel te bereiken. vb. vroeger dacht ik dat het schrijven van een boek altijd wel een droom zou blijven en alleen was weggelegd voor de échte schrijvers zoals Bart Moeyaert of Saskia De Coster. Ik dacht dat niemand zat te wachten op datgene wat ik schrijf. Ik ging op zoek naar manieren om mijn droom te verwezenlijken. En intussen heb ik toch al een mooie oplage verkocht van mijn eigen boek. Mensen die mijn boek gelezen hebben, waren lovend en lieten weten dat het lezen van mijn boek hen terug moed gaf. Het heeft ervoor gezorgd dat ik meer zelfvertrouwen kreeg. Iets waar ik best wel trots op ben ! Durf eens buiten de lijntjes te kleuren en je zal merken dat hierdoor hele leuke dingen kunnen ontstaan.
Probeer elke dag naar buiten te gaan. Verandering van omgeving kan je stemming ook verbeteren : Als ik in een rotstemming ben, helpt het wanneer ik eens naar buiten ga. Ook al zit ik maar 15 minuutjes in de tuin. Dan nog voel ik mij tot rust komen. Heb je geen tuin, probeer dan eens een klein blokje om te wandelen. Ook al is het slecht weer, een korte wandeling kan wonderen doen. Verandering van omgeving kan je humeur echt verbeteren. Het is vaak zo dat ik tijdens het wandelen zelfs iets leuks bedenk om te gaan doen wanneer ik terug naar binnen ga. Wanneer ik in een slecht humeur ben, heb ik niet altijd evenveel zin om überhaupt naar buiten te gaan of te bewegen. Maar eens ik de stap gezet heb, blijkt het uiteindelijk toch de moeite waard.
Luister naar je lichaam : Als je lichaam vertelt dat een korte wandeling in de buurt je goed zal doen, maak die wandeling. Als je lichaam aangeeft dat het bezoek lang genoeg is gebleven en je aan rust toe bent, vind een manier om een einde te maken aan het bezoek. Geef duidelijk aan wat je lichaam wel of niet aankan, aan mensen uit je omgeving. Op die manier zal je ook begrip krijgen, wanneer het even minder goed gaat. Vroeger luisterde ik bijna nooit naar mijn lichaam, nu doe ik dat voortdurend. Ben ik moe, dan neem ik een korte 'powernap'. Voel ik me goed, dan trek ik de loopschoenen aan om een eindje te lopen. Geeft het lichaam aan dat een avondje uit me teveel zal belasten, dan ga ik op zoek naar een alternatief of blijf ik gezellig thuis met mijn superman en kids.
Kies zelf welke behandelingen je wil proberen : Ik krijg vaak suggesties voor behandelingen voor mijn gezondheidsproblemen. Ik besef dat die mensen het goed bedoelen, maar het is soms een beetje teveel. Wat voor de een werkt, werk daarom niet voor iemand anders. Daar komt nog bij dat je veel alternatieve therapieën zelf moet betalen en dat kan ik mij niet altijd permitteren. Vroeger ging ik op veel van deze adviezen in en maakte ik een afspraak. Inmiddels ben ik kritischer geworden en kies ik zelf wat ik wil uitproberen. Sporten (onder begeleiding van een kinesist) en mindfulness en meditatie werken heel goed bij mij. Ik kom hierdoor tot rust, kan mijn gedachten hierdoor ordenen en nadien voel ik mij terug sterker om alle tegenslagen die op me afkomen een plaats te geven. Ook schrijven werkt bij mij heel therapeutisch. Niet alleen wanneer ik me niet goed voel, ook de leuke momenten hou ik bij en schrijf ik neer. Wanneer het even minder goed ga, neem ik mijn schriftje met positieve teksten bij de hand. Op zulke momenten besef ik dat er ook nog zoveel mooie momenten zijn in het leven. Om de pijn onder controle te houden, neem ik medicatie. Het helpt mij om op een comfortabele manier door het leven te gaan. Ik weet dat niet iedereen gelooft in de medicamenteuze behandelingen voor personen met MS. Maar ik heb het gevoel dat het werkt, dus zet ik ook mijn medicamenteuze behandeling verder. Ik heb een mooi evenwicht gevonden tussen een behandeling met medicatie en rust vinden door middel van meditatie, yoga en mindfulness.
Plan vooruit : Als ik in een lastige situatie terecht kom, doordat ik de dingen niet vooraf heb gepland, levert me dat een hoop extra stress op. Daarom plan ik nu zoveel mogelijk vooruit. Nee, dat vind ik niet altijd leuk, maar het zorgt ervoor dat ik mij geen terugval op de hals haal. Ik verdeel het schoonmaken van de keuken en de leefruimte bijvoorbeeld over vier dagen, ik verdeel alle klusjes nog eens in kleine taakjes, zodat mijn lichaam het aankan. Ik geef mezelf al een duidelijke eindtijd wanneer ik bij iemand op bezoek ga, zodat het niet langer duurt dan ik zelf aankan. Oké, hierdoor ben ik misschien een stuk spontaniteit verloren in mijn leven. Maar dat is nu eenmaal een noodzakelijke 'bijwerking' van chronisch ziek zijn. Je moet gewoon met zoveel meer zaken rekening houden, om nog te kunnen genieten van kleine en grote dingen.
Behoud een 'probeer'-geest : Op sommige dagen voel ik me echt niet goed en dan denk ik bij mezelf....Ik kan alleen maar mijn best doen : proberen om uit bed te komen, proberen om niet te klagen tegen anderen, proberen om te genieten van korte pauzes tussen de pijn en de ziekte, proberen om te lachen ondanks de pijn, proberen om wakker te blijven ondanks de vermoeidheid, blijven proberen....En als al dat 'geprobeer' niet meer gaat, kan ik het opnieuw proberen :)
Laat vervelende gevoelens toe. Ze horen er nu eenmaal bij : Vecht niet tegen het niet willen voelen van wat er nu eenmaal is. Hoe langer je dit blijft doen, hoe meer last je er uiteindelijk zal van hebben. Vervelende gevoelens zijn normaal, net als prettige emoties zoals blijdschap. Leer te surfen op je emoties, op en neer, op het ritme van wat er binnenin jou allemaal gebeurt en wat je allemaal als mens ervaart. Het is oké en het mag er zijn, wat je ook voelt, hoe je je ook voelt op dit moment. Probeer ook te praten over je gevoelens, met je partner, kinderen, vrienden....
Leer flexibel omgaan met wat het leven op je pad brengt : Leer omgaan met zowel de leuke als de vervelende dingen waarmee je in het dagelijks leven te maken krijgt. Ga eens na wat je écht belangrijk vindt in het leven, wat je leven zin geeft en welke doelen en ambities er diep vanbinnen zitten. Probeer los te komen van het idee van wat je beperkt om bepaalde zaken aan te pakken, maar kijk vooral vanuit het perspectief wat wel nog mogelijk is ondanks je beperkingen. Blijf geloven in jezelf ! En durf te leven ! Vul je leven in met je persoonlijke kleur. Niemand anders kan dit in jouw plaats doen, zelf weet je diep vanbinnen wel wat goed voor je is. Durf hiernaar te luisteren.
Heb je zelf nog tips ? Laat het me zeker weten ! Ik ben altijd bereid om nieuwe dingen uit te proberen :)
RSS-feed
