Soms gebeuren er dingen in je leven, die je helemaal onderuit halen en je wereld eventjes op zijn kop zetten.... Vorige week werd dit voor mij heel erg duidelijk, nadat ik een minder leuke ervaring had met een cliënt op het werk. Ondanks dat ik reeds jaren werk in een opvangcentrum en vaak de confrontatie moet aangaan met de zogenaamde 'lastige cliënt', moet ik eerlijk bekennen dat het nooit went wanneer cliënten persoonlijke en ernstige bedreigingen uiten. Uiteindelijk is alles goed afgelopen, maar het bleef toch wat 'hangen'. Ik had het moeilijk om het een plaats te geven. Het doet me nadenken over mijn toekomst.... |
Bewegen blijft belangrijk voor personen met MS, dus hebben we een 'stiltewandeling' van 10 km gemaakt in het natuurreservaat 'De Groote Peel'.
Je zal het waarschijnlijk niet geloven, maar mijn superman is er in geslaagd om een wandeling van drie uur uit te stippelen, waarbij we écht niemand zijn tegen gekomen. Hij had zelfs een picknick mee ! Van quality time gesproken ☺
Het was heerlijk om op mijn rug in het gras te liggen, genietend van het eerste lentezonnetje, met mijn superman naast mij. Samen kijken naar de blauwe hemel, een kauw die over ons heen vliegt, af en toe het gekwaak van kikkers. 'Hoor je de stilte ?' vroeg ik aan mijn superman. Hij gaf me een knuffel en fluisterde in mijn oor 'Ik zie je graag'. Een moment om te koesteren...
Dit zat niet echt in de planning van manlief, maar was wel een meevallertje.
Ik ben gek op kleine marktjes waar je gezellig kan rond kuieren en ik heb er zelfs nog een mooi boek op de kop kunnen tikken (ik blijf een zwak hebben voor boeken en kan er moeilijk zomaar voorbij wandelen). 's avonds nog wat nagenieten met een glaasje wijn op het terras en vervolgens moe, maar tevreden onder de wol.
Wakker geworden om 8u door een 'zingende Nederlander' naast de deur, die er duidelijk zin in had en niet echt in de gaten had dat er nog mensen in bed lagen. Uit bed gesprongen en na een verkwikkende regendouche, werd ik verwend met een lekker champagne-ontbijtje. Terwijl ik in een toast met marmelade bijt, vraagt manlief : 'hoeveel geef je voor sfeer en gezelligheid ?'. Hij krijgt van mij een dikke '10' - ik ben nog steeds aan het genieten en helemaal 'relax'...
Na het ontbijt verkennen we eventjes de stad. We kopen nog wat zonnecrème, want die zijn we (alweer) thuis vergeten (intussen staan hier al 5 halfvolle flesjes in de kast). Vervolgens begeven we ons naar het welness-centrum dat bij ons hotel hoort. Tot rust komen in een heel mooie accommodatie, met heerlijke sauna's, hamams, zwembaden en een ligweide met hangmatten (super cool!). Ik hoef helemaal niets te doen en kan vanuit mijn hangmat vragen om een drankje te brengen. Ik weet het, het klinkt een beetje hautain. Maar voor één keer geniet ik hier wel van en voel ik me heel eventjes zoals een grote ster die op haar wenken bediend wordt. Niets moet en alles kan, zaaaaalig !
Helaas komt aan alle mooie liedjes een eind...Het superster-gevoel maakt plaats voor de realiteit. We rijden terug naar huis en begeven ons terug in het gewone dagdagelijkse leven. 's Avonds nog even nagenieten met een glaasje wijn op ons terras en vervolgens op tijd gaan slapen. Heerlijk geslapen met de vergeet-mij-nietjes van de dochters op mijn nachtkastje. Beide dochters brengen de nacht door bij hun vriendje, maar willen op die manier laten weten dat ze aan mij denken. Geluk zit in kleine dingen...
Het leven kan soms rare wendingen nemen, maar vandaag neem ik vooral de tijd om te genieten...En dit voor de volle honderd procent !