'Wanneer neem je terug eens wat tijd om te schrijven ?' vraagt mijn superman. Hij beseft dat ik het schrijven nodig heb om tot rust te komen en dat het mijn manier is om mijn gedachten eens te ordenen, zonder dat iemand hoeft te weten wat er in mijn hoofd allemaal omgaat. Alleen had ik de afgelopen weken nauwelijks de tijd om te schrijven. Heel wat zaken doorkruisten mijn plannen, waardoor ik het telkens voor mij uitschoof. Zelfs tijdens de vakantie is dit niet echt gelukt. Maar dat kwam dan vooral doordat we echt geluk hadden in
'le Nord' en we prachtig weer hadden.
Het is intussen herfst....Ik geniet van de mooie nazomer en kijk naar de foto's van de vakantie in Frankrijk. We hebben er alweer van genoten ! Het was een actieve vakantie, waarbij we ons record hebben verbroken en een wandeling van 22 km (en meer dan 35.000 stappen) hebben afgelegd door prachtige bossen. Er waren momenten waarop ik mezelf moed moest inspreken, want er zaten een aantal pittige beklimmingen bij. Maar het uitzicht na de beklimming was fantastisch en ook de stilte en een heerlijk zomerbriesje, brachten me tot rust. Het kaartlezen kon volgens de dochters misschien iets beter. We hebben een aantal stappen teveel gezet, toen ik ontdekte (na zo'n pittige beklimming) dat we eigenlijk de andere kant op moesten. Onnodig om te vertellen welke reactie ik kreeg van mijn superman en de dochters, toen ik hen moest meedelen dat we terug naar beneden moesten ;-)
Zelfs het onwaarschijnlijke gebeurde....Tijdens het wandelen ontdekte ik een boekenkastje, midden in het bos ! Echt in the middle of nowhere hé ! Aan de leeftijd van de boeken te zien, stond het er al een tijdje. Maar ik vond het gewoon geweldig dat iemand op het idee was gekomen om een boekenkastje te plaatsen langs een wandelpad in het bos. Even tijd nemen om te rusten op een bankje, luisteren naar de wind die door de bomen waait en genieten van een boek. Een unieke ervaring !
Na het wandelen nog even de voetjes afkoelen in een beekje en nog wat nagenieten op een terrasje, waar we ook de 'tarte flambée' hebben ontdekt.
Dit is een typisch ovengerecht uit de Elzas. De tarte flambée heeft een bodem van dun brooddeeg die met crème fraîche, uien en reepjes spek is belegd. Wij hebben er eentje besteld waarop ook nog wat Gruyère lag. Lekkere snack, die we ook thuis zeker eens willen maken, wanneer we vrienden op bezoek hebben.
Ook de buggytocht, samen met een gids was keitof ! Leuk om eens op een andere manier het landschap te ontdekken en uiteraard ook heel avontuurlijk. ☺
Ik moet toegeven dat het ook bij mij een 'kick' gaf en dat we dit zeker nog eens gaan doen. Het was genieten van het begin tot het einde, onze dag kon niet meer stuk. En vooral Ilka, die al een rijbewijs heeft en dus zelf mocht rijden, heeft zich die dag eens volledig laten gaan. Ik heb met momenten toch eventjes naar de rem gezocht, maar heb de rit uiteindelijk toch overleefd en ben heelhuids uit de buggy gestapt.
Het was een zalige vakantie in Frankrijk. Ook het park waar we verbleven was aangenaam om te vertoeven. Soms kregen we zelfs bezoek van herten in onze tuin, terwijl we aan het ontbijten waren. We werden er allemaal stil van en moesten dit uiteraard vastleggen op beeld (anders zou niemand ons geloven ☺)
'le Nord' en we prachtig weer hadden.
Het is intussen herfst....Ik geniet van de mooie nazomer en kijk naar de foto's van de vakantie in Frankrijk. We hebben er alweer van genoten ! Het was een actieve vakantie, waarbij we ons record hebben verbroken en een wandeling van 22 km (en meer dan 35.000 stappen) hebben afgelegd door prachtige bossen. Er waren momenten waarop ik mezelf moed moest inspreken, want er zaten een aantal pittige beklimmingen bij. Maar het uitzicht na de beklimming was fantastisch en ook de stilte en een heerlijk zomerbriesje, brachten me tot rust. Het kaartlezen kon volgens de dochters misschien iets beter. We hebben een aantal stappen teveel gezet, toen ik ontdekte (na zo'n pittige beklimming) dat we eigenlijk de andere kant op moesten. Onnodig om te vertellen welke reactie ik kreeg van mijn superman en de dochters, toen ik hen moest meedelen dat we terug naar beneden moesten ;-)
Zelfs het onwaarschijnlijke gebeurde....Tijdens het wandelen ontdekte ik een boekenkastje, midden in het bos ! Echt in the middle of nowhere hé ! Aan de leeftijd van de boeken te zien, stond het er al een tijdje. Maar ik vond het gewoon geweldig dat iemand op het idee was gekomen om een boekenkastje te plaatsen langs een wandelpad in het bos. Even tijd nemen om te rusten op een bankje, luisteren naar de wind die door de bomen waait en genieten van een boek. Een unieke ervaring !
Na het wandelen nog even de voetjes afkoelen in een beekje en nog wat nagenieten op een terrasje, waar we ook de 'tarte flambée' hebben ontdekt.
Dit is een typisch ovengerecht uit de Elzas. De tarte flambée heeft een bodem van dun brooddeeg die met crème fraîche, uien en reepjes spek is belegd. Wij hebben er eentje besteld waarop ook nog wat Gruyère lag. Lekkere snack, die we ook thuis zeker eens willen maken, wanneer we vrienden op bezoek hebben.
Ook de buggytocht, samen met een gids was keitof ! Leuk om eens op een andere manier het landschap te ontdekken en uiteraard ook heel avontuurlijk. ☺
Ik moet toegeven dat het ook bij mij een 'kick' gaf en dat we dit zeker nog eens gaan doen. Het was genieten van het begin tot het einde, onze dag kon niet meer stuk. En vooral Ilka, die al een rijbewijs heeft en dus zelf mocht rijden, heeft zich die dag eens volledig laten gaan. Ik heb met momenten toch eventjes naar de rem gezocht, maar heb de rit uiteindelijk toch overleefd en ben heelhuids uit de buggy gestapt.
Het was een zalige vakantie in Frankrijk. Ook het park waar we verbleven was aangenaam om te vertoeven. Soms kregen we zelfs bezoek van herten in onze tuin, terwijl we aan het ontbijten waren. We werden er allemaal stil van en moesten dit uiteraard vastleggen op beeld (anders zou niemand ons geloven ☺)
   |   |
Na de actie en het avontuur in Frankrijk, heb ik vooral genoten van rust en stilte tijdens het yogalife festival in Laarne. Het was voor het eerst dat ik deelnam aan zo'n festival en ik weet nu al dat ik er volgend jaar terug naartoe ga. Een weekend doorbrengen met 'gelijkgestemden', mensen die allemaal nood hebben aan ontspanning en eens weg willen uit de 'gekke mallemolen' waarin we vaak terecht komen. Samen yoga en meditatieoefeningen doen...Het gaf me zoveel energie ! Daarnaast is zo'n festival ook perfect om eens te proeven van andere soorten yoga (want er zijn verschillende manieren waarop je yoga kan beleven) en het is de ideale gelegenheid om nieuwe meditatieoefeningen aan te leren, van heel ervaren lesgevers. Ik had nooit gedacht dat ik nog zou deelnemen aan Yin yoga. een vorm van yoga die ideaal is voor mensen die in diepere stretches willen gaan en de deugd van geduld willen oefenen. Want bij Yin yoga blijf je lange tijd in dezelfde houding staan. Het beoefenen van Yin Yoga heeft een kalmerende werking op het zenuwstelsel en is zeker 's avond een goede voorbereiding voor de nacht die komt. Stretchen is overigens voor personen met MS heel goed.
Wie meer wil te weten komen over de voordelen van stretchen voor personen met MS, moet zeker eens op deze link klikken : stretching voor mensen met MS
Wil je op de hoogte blijven van Yogalife ? Klik dan op deze link : www.yogalife.be/
Wie meer wil te weten komen over de voordelen van stretchen voor personen met MS, moet zeker eens op deze link klikken : stretching voor mensen met MS
Wil je op de hoogte blijven van Yogalife ? Klik dan op deze link : www.yogalife.be/
Intussen is alles terug in zijn oude routine gevallen en zijn we allemaal terug aan het werk. Behalve de jongste dochter, zij is vertrokken naar Schotland en studeert op de University of Stirling. Was het moeilijk om afscheid te nemen en haar los te laten ? Tuurlijk ! Ik heb een traantje moeten wegpinken toen ik haar zag vertrekken met een grote valies, op weg naar een nieuw avontuur. Ook voor de zus was het niet gemakkelijk, want ze vinden vaak heel veel steun bij elkaar. Sinds september geeft de oudste dochter fulltime les in een nieuwe school en dat is toch altijd wat aanpassen. Wanneer het even moeilijk gaat, liggen ze soms samen in bed, om de dag eens te overlopen en wat te ventileren. Nu is de kamer van Amber leeg en dat is ook voor Ilka wat aanpassen. Zelfs mijn superman was stilletjes, toen we de dochter hadden afgezet in de luchthaven van Charleroi en terug naar huis reden. Maar gelukkig leven we in een digitale wereld en zijn er nu zoveel kanalen waarmee we contact kunnen houden. We zien af en toe foto's verschijnen op Instagram, krijgen wel eens een berichtje binnen via Whatsapp en hebben regelmatig een videochat via Messenger. We vinden het ongelooflijk dat zij het lef heeft om in het buitenland te gaan studeren. Ik zie dat het goed gaat met haar en dat geeft toch al wat innerlijke rust. Al blijft het toch wat wennen om nu plots met 3 aan de ontbijttafel te zitten. Of in de winkel die dingen te zien liggen die Amber graag eet, maar die ik nu niet moet kopen, aangezien ze niet thuis is. Ook het feit dat haar vriend nu iets minder vaak over de vloer komt, is wennen. Hoe zou het met hem gaan ? Verloopt alles goed op de politieschool ? Zou ik eens een berichtje sturen ? Zaken waarmee je toch bezig bent, doordat er eentje voor langer tijd niet thuis woont.
Het is hier soms stil in huis en ik besef dat ik in een andere levensfase kom. Mijn dochters zijn volwassen en zelfstandige vrouwen, die stilaan hun eigen weg aan het zoeken zijn, hun vleugels willen uitzwaaien en willen wegvliegen uit het ouderlijke nest. En ik ben een trotse mama, omdat ik zie dat ik twee dochters heb die met beide voeten op de grond staan, die opkomen voor zichzelf en open en eerlijk kunnen vertellen hoe zij bepaalde zaken beleven. Ik weet dat ik hen moet loslaten en hun eigen weg moet laten gaan. Maar zij weten ook dat ik er altijd zal zijn wanneer ze nood hebben aan een babbel, advies willen of gewoon een warme knuffel.
Ik bekijk het positief : nu de dochters stilaan hun eigen weg bewandelen, krijg ik (hopelijk) meer tijd om te schrijven. Ik heb mezelf ook voorgenomen om meer tijd te nemen voor die dingen die ik echt wil doen. De laatste weken had ik toch vaak het gevoel dat ik terug wat 'geleefd' werd en soms zaken deed waarin ik helemaal geen zin had. Het is een keuze, zeg ik hardop tegen mezelf ! Zeker wanneer ik iets wil gaan doen, wat ik eigenlijk niet wil : snoepen, mijn telefoon nemen in plaats van een boek. Of de lift nemen in plaats van de trap, naar een feestje gaan terwijl ik eigenlijk liever languit op de bank wou gaan liggen... Voortaan kies ik voor de beste optie ! En dat zal mij ongetwijfeld gelukkiger maken.
Ik heb alvast mooie vooruitzichten ! We gaan binnenkort naar Schotland ! Ook al verklaart iedereen ons gek en zeggen velen ons dat we vooral een goede regenjas moeten meenemen en dat het daar behoorlijk koud zal zijn. Toch kijk ik er heel erg naar uit ! We dromen er al jaren van om eens naar Schotland te gaan. Nu onze dochter daar een paar maanden woont, is er geen weg terug.
De vliegtickets richting Schotland zijn geboekt en de wandelschoenen staan klaar. Wij gaan (samen met de dochter) vooral genieten van de natuur, de Schotse gezelligheid, lekker eten en een glaasje whisky (uiteraard !)...
Want geef nu toe...De normale en doodgewone dingen, zijn eigenlijk nog het leukst aan het leven, toch ?
Tot binnenkort !
Els xx
Het is hier soms stil in huis en ik besef dat ik in een andere levensfase kom. Mijn dochters zijn volwassen en zelfstandige vrouwen, die stilaan hun eigen weg aan het zoeken zijn, hun vleugels willen uitzwaaien en willen wegvliegen uit het ouderlijke nest. En ik ben een trotse mama, omdat ik zie dat ik twee dochters heb die met beide voeten op de grond staan, die opkomen voor zichzelf en open en eerlijk kunnen vertellen hoe zij bepaalde zaken beleven. Ik weet dat ik hen moet loslaten en hun eigen weg moet laten gaan. Maar zij weten ook dat ik er altijd zal zijn wanneer ze nood hebben aan een babbel, advies willen of gewoon een warme knuffel.
Ik bekijk het positief : nu de dochters stilaan hun eigen weg bewandelen, krijg ik (hopelijk) meer tijd om te schrijven. Ik heb mezelf ook voorgenomen om meer tijd te nemen voor die dingen die ik echt wil doen. De laatste weken had ik toch vaak het gevoel dat ik terug wat 'geleefd' werd en soms zaken deed waarin ik helemaal geen zin had. Het is een keuze, zeg ik hardop tegen mezelf ! Zeker wanneer ik iets wil gaan doen, wat ik eigenlijk niet wil : snoepen, mijn telefoon nemen in plaats van een boek. Of de lift nemen in plaats van de trap, naar een feestje gaan terwijl ik eigenlijk liever languit op de bank wou gaan liggen... Voortaan kies ik voor de beste optie ! En dat zal mij ongetwijfeld gelukkiger maken.
Ik heb alvast mooie vooruitzichten ! We gaan binnenkort naar Schotland ! Ook al verklaart iedereen ons gek en zeggen velen ons dat we vooral een goede regenjas moeten meenemen en dat het daar behoorlijk koud zal zijn. Toch kijk ik er heel erg naar uit ! We dromen er al jaren van om eens naar Schotland te gaan. Nu onze dochter daar een paar maanden woont, is er geen weg terug.
De vliegtickets richting Schotland zijn geboekt en de wandelschoenen staan klaar. Wij gaan (samen met de dochter) vooral genieten van de natuur, de Schotse gezelligheid, lekker eten en een glaasje whisky (uiteraard !)...
Want geef nu toe...De normale en doodgewone dingen, zijn eigenlijk nog het leukst aan het leven, toch ?
Tot binnenkort !
Els xx
 |  |
RSS-feed
